FIVE KEYS TO INTERPRETING THE STANDARD

Zapamiętanie tych pięciu aspektów podczas czytania i poznawania wzorca oraz podczas spotkań z okazami tej rasy pomoże zrozumieć i docenić piękno zawarte w tym starożytnym psie.
Pierwsze trzy aspekty są istotą rasy. I nazywamy to "czynnikiem WHAM"

WKRINKLE / Zmarszczka

HEAD / Głowa

and / i

Mass /Masa

Właściwy mastino MUSI mieć Zmarszczki. Na całym ciele musi być luźna skóra. Na głowie muszą się znajdować zmarszczki i fałdy,musi mieć podgardle.
Brak zmarszczek to dyskwalifikacja. Brak podgardla jest dyskwalifikacją.

Właściwy mastino MUSI mieć charakterystyczną Głowę.
Głowa jest duża proporcjonalnie do ciała. Proporcje głowy są bardzo ważne ... opis głowy zajmuje ponad 1/3 wzorca. Siedem z dziewięciu poważnych błędów odnosi się do Głowy.

Właściwy Mastino MUSI być potezny. Masywna kość, masywna struktura. I nie mamy na myśli masy takiej jak widzisz, gdy widzisz solidnie krępego, blokowego Labradora i mówisz, wow, spójrz na kość tego labka ... mamy na myśli MASĘ ... pies musi mieć prezencję. Brak masy jest dyskwalifikacją.

Kiedy mastino wchodzi na ring, powinien rzucac się w oczy jego czynniki WHaM ...
"WOW ... co za pies ... patrz na tę głowę ... spójrz na te zmarszczki ... Spójrz na tego PSA!!!"

Ostatnie dwa krytyczne aspekty rasy, które należy zrozumieć, odnoszą się do celu i funkcji rasy.

Emocjonalny wpływ - nazwij to "Wielkie E"

wytrzymałość (niska) - nazwij to "małym e"

Emocjonalny wpływ (wysoki)

Mastino zostało stworzone przez Włochów, którzy chcieli, aby widz doznał emocjonalnego przeżycia po zobaczeniu tego stworzenia. Wszyscy Włosi, którzy mówią o rasie, mówią o emocjonalnym wpływie, jaki musi wygenerować właściwy Mastino.

Musi przyciągać spojrzenia ludzi, gdy przechodzi obok. Emocją, której doświadczają niektórzy widzowie, jest zdziwienie ("Mój Boże, spójrz na TO!") Niektórzy widzowie są przytłoczeni i przerażeni. ("Wow, popatrz na tego niesamowitego psa!") Niektórzy z nich czują odrazę :("Kto by chciał psa, który jest taki brzydki!" Lub "Ugh, spójrz na ten ślinotok!")

Mastif neapolitański, jego twarz, jest ukształtowana przez wspaniałe zmarszczki i fałdy. Oczy są głęboko osadzone, a pies, gdy patrzy prosto na ciebie, ma przenikliwy wygląd. Źli ludzie patrzą na tego psa, a ich emocjonalne odczucie powinno być takie: "Nie wchodzmy w drodę temu psu ... Nie chcę wiedzieć, co ten pies potrafi!!!"

Właściwie można powiedzieć, że nie jest tak ważny rodzaj emocji (respekt, niesmak, zdziwienie, zachwyt ...) tylko, że masz je, gdy widzisz właściwego mastino!

endurance (low) ( wytrzymałość - niska)

Mastif neapolitański nie był hodowany dla wytrzymałości. Jego zadaniem jest strzec i odpierać intruzów z domu i najbliższej okolicy. Nie musi biegać ani być aktywny przez wiele godzin. Musi być w stanie patrolować swoje terytorium, zgodnie z własnym harmonogramem, a następnie głównie leży na ganku, w cieniu drzewa lub krzaku i przysypia.

Po wykryciu intruza pies przeprowadzi dochodzenie. Jeśli pies rozpozna niebezpieczeństwo lub jest zaskoczony, może skoczyć bardzo szybko , porusza się zaskakująco szybko dla tak dużego zwierzęcia. W razie potrzeby będzie ścigał intruza. Ale nie będzie pogoni kilometrami. To znaczy przegoni intruza z terenu ... a następnie pies wraca do wybranego miejsca i znów kładzie się.

Tymczasem od większości innych psów z grupy pracujących, sportowych, terierów i innych, wymaga sie wytrwałości. Oczekuje się, że będą biegać w polu godzinami, chodzić po całym majątku przez cały dzień...

I wiele z tego, co nazywam "niuansami konstrukcyjnymi", ma na celu poparcie tego założenia. Górna linia jest pożądana dla większości ras, ponieważ silny kręgosłup i silne mięśnie wspierają wytrzymałość. Proste fronty, równoległe śródstopie, silny "zasięg i napęd" są pożądane w wielu rasach, ponieważ umożliwiają efektywny ruch, który wspiera wytrzymałość w terenie, na farmie, w pracy.
Ale mastif neapolitański nie jest skonstruowany dla wytrzymałości. Tak więc, podczas standard wymaga prostego frontu, górnej linii i chcemy tych rzeczy, jednak nie chcemy ich kosztem krytycznych aspektów rasy: Zmarszczek, Głowy i Masy - i Emocjonalnego wpływu.

Oceniając Mastifa neapolitańskiego, zawsze należy zawsze wybierać Zmarszczkę, Głowę i Mase ..., a następnie ocenić konstrukcję ciała w świetle funkcji tego psa. Musisz pamiętać, że to jest olbrzymi, ciężki pies, ale jego funkcją jest odpieranie przez jego niesamowity niewiarygodny wygląd, a jego fizyczną funkcją jest być w stanie wyskoczyć i odpędzić intruza.

Oznacza to, że często "wybaczamy" pewne problemy konstrukcyjne. Na przykład, największy, najbardziej masywny pies o najlepszej zmarszczce i najlepszej głowie nie ma poziomej linii ... a drugi pies ma idealnie płaską linię, ale nie jest masywny w kościach lub brakuje mu zmarszczki ... to ten pierwszy - większy, bardziej typowy pies może wykonać swoją pracę ... i jest właściwym wyborem.

Nie, nie chcemy krzywego frontu. Nie, nie chcemy fortepiqnowych nóg ... ani psa spadzistego lub wysokiego w zadzie. proste fronty, górna linia, umiarkowane kątowanie - tego właśnie chcemy.

Ale nad tym wszystkim
MUSI MIEĆ Zmarszczkę, Głowę i Masę. I kiedy już oceniliśmy i znaleźliśmy psy ze Zmarszczką, Głową i Masą, spośród nich wybieramy psy z najlepszą górną linią, najlepszym frontem !

STANDARD: Ekspresja i oczy

Standard mówi:

SPOJRZENIE: Wrażenie tesknoty w spoczynku. Zastraszające, gdy jest czujny. Przenikliwe spojrzenie.
Oczy: Osadzone frontalnie, szeroko rozstawione;głęboko osadzone i prawie ukryte pod opadającymi górnymi powiekami. Dolne powieki opadnające.
Kolor: Odcienie bursztynu lub brązu, zgodnie z kolorem sierści. Przy wyblakłych kolorach umaszczeniach(blekit, beż), oczy mogą być jaśniejsze

Poważne wady: Białoniebieskie oczy,
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Zez rozbieżny; całkowicie niedopigmentowane powieki; zez zbieżny.

Komentarz

Oczy są głęboko osadzone i ukryte. -- Słyszeliście wyrażenie "oczy są oknem dla duszy". Cóż, w swojej pracy jako stróż, kiedy mastino patrzy na ciebie, zwykle nie widzisz oczu i nie możesz powiedzieć, co myśli. Możesz nawet nie wiedzieć, czy naprawdę patrzy na ciebie patrząc w oczy. Jednak gdy Mastino jest czujny i zwróci uwagę! na ciebie (ponieważ zrobiłeś coś, co przykuło jego uwagę i próbuje ustalić, czy jest coś, na co powinien zareagować), jego cały wyraz jest zastraszający po prostu intensywnością wyrażenia twarzy. Przyczyniają się do tego zmarszczki i fałdy.
Kiedy mastino nie patrzy na ciebie, lub gdy nie jest szczególnie czujny (typowy dla tej rasy, zwłaszcza gdy jest w ringu wystawowym ... ), po prostu się nudzi.

Dolne powieki oczu opadają. Jest to jeden z wielu aspektów rasy, który jest niezgodna z rasami "normalnymi". U większości ras potrzeba miłego ciasnego oka. I większość sędziów nie będzie przyzwyczajona do widoku czerwonej wew. części powieki i instynktownie chcą obniżyć ocenę takiemu psu.

Wynika to z faktu, że uczono iż rasy pracujące - polujące lub uprawiające sport, biegające po lesie, wrzosowisku lub polach/zbożu - potrzebują mieć ładne obcisłe powieki, które chronią oko, tak, że nie wpadały w nie plewy.

Mastif neapolitański tego nie robi. Dodatkowo jest wyhodowany, aby mieć luźną skórę, co przekłada się na luźne powieki oczu. Tak, czasem paprochy mogą dostać się do oka. Interesujące jest jednak to, że luźność skóry faktycznie pomaga pozbyć się większości tego, ponieważ skóra jest luźna i porusza się w poprzek oka, jakkolwiek plewa WYPADA - zamiast zostać zatrzymana pod powieką.

Kolor oczu: Standard mówi odcienie bursztynu lub brązu zgodnie z kolorem sierści. W istocie im ciemniej, tym lepiej. Jest tak, ponieważ oczy mają być ukryte, a jasne oko u ciemnego psa będzie łatwo widoczne. Kolory szaty to Czarny, Błękitny (Szary), Mahoń (czerwonawo-brązowy) i Beżowy (różowawo-żółty). Czarne i Mahoniowe psy powinny mieć ciemniejsze oko. Jaśniejsze - szare i beżowe, mogą mieć jaśniejsze oczy, niektóre z nich są bardzo jasne, o żółtawym zabarwieniu.

Poważne wady: Białoniebieskie oczy, niepełna pigmentacja .

Mastino - szczeniak rodzi się z bardzo jasnym błękitnym kolorem oczu. Zwykle zmienia się on w ciągu trzech miesięcy, ale czasami może to zająć sześć miesięcy. Pies w wieku co najmniej jednego roku nie może mieć jasnoniebieskiego oka - jest to poważnym błędem. Jasnoniebieskie oko sprawia, że oko jest bardziej widoczne, bez względu na kolor psa. To samo dotyczy pigmentacji powiek. Zmienia ona ekspresję psa z przenikliwego spojrzenia, które sprawia, że obserwator zatrzymuje się w zdumieniu i/lub strachu.
Wrażenie psa o wyraźnie jasnoniebieskim oku jest bardziej wilcze. A mastif neapolitański nigdy nie wygląda jak wilk.

Uwaga: co zrobisz, jeśli pies ktorego wybierzesz jako najlepszego, z najlepszą zmarszczką, najlepszą głową i najlepszą masą, odpowiednia ekspresją i odpowiednią konstrukcją ... a następnie odkryjesz, że pies ma jasny kolor oczu? Cóż, naprawdę nie można powiedzieć sędziemu, żeby wybrał psa z poważną wadą. Jednak ... jeśli kolor oczu nie jest widoczny, gdy patrzy się na psa normalnie, a jeśli jest to naprawdę najlepszy, zdecydowanie nie ma drugiego najlepszego, sędzia ma prawo wybrać tego psa pomimo tej wady.

Jeśli jednak kolor oka jest widoczny dla wszystkich, gdy tylko patrzy się na psa, oko jest widoczne, lub niepełna pigmentacja jest wyraźnie widoczna dla każdego, kto patrzy na psa na odległość, znacznie trudniej jest go sformułować... Dla hodowcy, dla fanów rasy, to po prostu brzydkie oko. Zmienia wyrażenie i nie jest poprawne. (na szczęście problem niepełnej pigmentacji jest dość rzadki, podobnie jak jasno-kolorowe oko

Wzorzec - wersja angielska - opublikowany 12/17/2015 (VALID FROM 01/01/2016)

MASTIF NEAPOLITAŃSKI
NAPOLITAN MASTIFF
MASTINO NAPOLETANO
Wzorzec FCI nr 197

KRAJ POCHODZENIA: Włochy.

DATA OPUBLIKOWANIA OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 27.11.1989.

PRZEZNACZENIE: Pies obrończy i stróżujący.

KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2.1 Molosy, typ dogowaty.
Nie podlegają próbom pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Mastif Neapolitański jest potomkiem dużych rzymskich mastifów, opisanych przez Columelle w I w. n. e. w dziele "De re rustica". Rozpowszechnione przez Legiony Rzymskie, którym towarzyszyły w podbojach w całej Europie, stały się przodkami wielu ras dogowatych w innych krajach europejskich. Przez stulecia przetrwały w okolicach położonych u podnóża Wezuwiusza i Neapolu. Od 1947 roku rasę poddano ponownej selekcji
i rozpoczęto systematyczna hodowlę, dzięki uporowi i wytrwałości grupy kynologów.

WRAŻENIE OGÓLNE: Duży, bardzo masywny i krępy pies, którego długość ciała jest większa od wysokości w kłębie.

ISTOTNE PROPORCJE: Długość tułowia jest większa o 10% niż wysokość w kłębie. Proporcje długości czaszki do długości kufy
wynoszą 2 : 1.

USPOSOBIENIE: Zrównoważony i przywiązany, nie agresywny i nie gryzący bez powodu, obrońca posiadłości i jej mieszkańców, zawsze czujny, inteligentny, szlachetny i majestatyczny.

GŁOWA: Krótka i masywna, szeroka na wysokości łuków jarzmowych; jej długość stanowi około 3/10 wysokości w kłębie. Pokryta dużą ilością skóry tworzącej zmarszczki i fałdy, z których najbardziej typowa i najwyraźniejsza przebiega od zewnętrznego kąta oka do kącika wargowego. Górne linie czaszki i kufy są równoległe.

MÓZGOCZASZKA: Czaszka jest szeroka, płaska, szczególnie między uszami, i oglądana z przodu lekko wysklepiona w swej przedniej części. Szerokość czaszki, na wysokości łuków jarzmowych, jest większa od połowy długości całej głowy. Silnie wystające łuki jarzmowe, ale z płaskimi mięśniami. Dobrze wysklepione czoło; bruzda czołowa zaznaczona; guz potyliczny prawie niewidoczny.
Stop: Dobrze zaznaczony.

TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Ustawiony w linii kufy, nie może wystawać przed linię pionową wyznaczoną przez przednią krawędź fafli; ma być dużych rozmiarów o dużych, szeroko rozwartych nozdrzach. Kolor nosa jest dopasowany do umaszczenia; czarny przy czarnej maści, ciemno szarobrązowy przy innych umaszczeniach, a kasztanowy u psów o brązowej szacie.
Kufa: Bardzo szeroka i głęboka, długość kufy stanowi 1/3 długości głowy. Jej boki są do siebie równoległe. Widziana z przodu ma praktycznie kształt prostokąta.
Wargi: Mięsiste, grube i obfite, tworzące fafle, oglądane z przodu wargi górne tworzą odwróconą literę "V". O kształcie kufy z profilu decydują górne fafle; najniższa część fafli to kącik wargowy z widoczną śluzówką, umiejscowiony w linii pionowej poprowadzonej przez zewnętrzny kąt oka.
Szczęki: Mocne, o silnym kośćcu, o idealnie dopasowanych łukach zębowych. Dobrze rozbudowana w swej szerokości żuchwa.
Zęby: Białe, dobrze rozwinięte, równomiernie rozstawione; uzębienie kompletne.
Zgryz nożycowy tzn. górne siekacze przykrywają dolne, ściśle do siebie przylegając, siekacze ustawione pionowo w szczekach; zgryz cęgowy tzn. górne siekacze stykają się swoimi końcami z końcami siekaczy dolnych.
Oczy: Osadzone frontalnie, szeroko rozstawione; stosunkowo okrągłe, średnio głęboko osadzone. W porównaniu z kolorem szaty, kolor tęczówki ciemniejszy. Niemniej jednak, przy wyblakłych kolorach umaszczenia, oczy mogą być jaśniejsze.

Uszy: Małe w stosunku do wielkości psa, trójkątne, osadzone powyżej łuków jarzmowych, płaskie, przylegające do policzków. Kopiowane w kształt trójkąta niemal równobocznego.

SZYJA:
Profil: Nieznacznie wysklepiona górna linia.
Długość: Szyja dość krótka, wynosi około 2,8/10 wysokości psa w kłębie.
Kształt: W kształcie ściętego stożka, dobrze umięśniona. Jej obwód, mierzony w połowie długości, wynosi około 8/10 wysokości w kłębie.

SKÓRA: Duża ilość luźnej skóry tworzy na spodniej stronie szyi podwójny, dobrze rozdzielony, ale nie przesadny łałok, który zaczyna się na poziomie żuchwy i nie sięga niżej niż do połowy szyi.

TUŁÓW: Długość tułowia jest o 10% większa niż wysokość w kłębie.
Linia górna: Linia grzbietu prosta; kłąb szeroki, długi i nieprzesadnie zaznaczony.
Grzbiet: Szeroki i o długości równej mniej więcej 1/3 wysokości w kłębie. Lędźwie dobrze związane długimi, szerokimi dobrze wykształconymi mięśniami. Obszerna klatka piersiowa, o długich, dobrze wysklepionych żebrach. Obwód klatki piersiowej jest większy mniej więcej o ¼ od wysokości psa w kłębie.
Zad: Szeroki, mocny i dobrze umięśniony. Jego nachylenie w stosunku do linii poziomej poprowadzonej przez guz biodrowy wynosi około 30°. Jego długość jest równa 3/10 wysokości w kłębie. Guzy biodrowe na tyle rozwinięte, że sięgają do linii lędźwi.
Klatka piersiowa: Duża i szeroka z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Jej szerokość wynika z kształtu ożebrowania i stanowi 40-45% wysokości w kłębie. Rękojeść mostka znajdować się powinna na wysokości stawu barkowego.

OGON: Szeroki i gruby u nasady; mocny, zwężający się stopniowo ku końcowi. Długi na tyle aby sięgał do pięty, zwykle jednak kopiowany na 2/3 swej długości. W odprężeniu zwisa tworząc kształt szabli, w ruchu noszony poziomo, albo nieznacznie powyżej górnej linii.

KOŃCZYNY:

KOŃCZYNY PRZEDNIE: Widziane z przodu i z boku na całej długości od podłoża do łokcia pionowe, o mocnym kośćcu stosownym do wielkości psa.
Łopatki: Ich długość wynosi około 3/10 wysokości w kłębie, nachylone pod kątem 50° do 60° w stosunku do poziomu. Mięśnie dobrze rozwinięte, długie, plastyczne. Kąt stawu barkowego wynosi 105°-115°.
Ramię: Długości równej ~30% wysokości w kłębie. Ustawione pod kątem 55o 60° i pokryte plastycznymi mięśniami.
Łokcie: Pokryte obficie luźną skórą; niezbyt ściśle przylegające do tułowia.
Przedramię: Prawie tej samej długości co ramię. Ustawione idealnie pionowo, o mocnym kośćcu i dobrze rozwiniętym, suchym umięśnieniu.
Nadgarstek: Szeroki, suchy, bez zgrubień, ustawiony pionowo w linii przedramienia.
Śródręcze: Płaskie, w linii pionowej przedramienia, z tendencją do nachylenia pod kątem 70° - 75°. Jego długość wynosi około 1/6 długości kończyny od podłoża do łokcia.
Łapy: Okrągłe, duże, zwarte o wysklepionych palcach. Poduszki suche, twarde i dobrze pigmentowane. Pazury mocne, zagięte, ciemne.

KOŃCZYNY TYLNE: Silne i mocne, proporcjonalne do wielkości psa i zapewniające wymagany napęd w ruchu.
Uda: Ich długość jest równa 1/3 wysokości w kłębie. Ustawione pod kątem 60° w stosunku do poziomu. Szerokie o grubych, wypukłych, ale wyraźnie rozdzielonych mięśniach. Udo i miednica tworzą kąt 90°.
Podudzie: Trochę krótsze niż udo, nachylone pod kątem 50° - 55°, o mocnej kości i dobrze widocznym umięśnieniu.
Staw kolanowy: Kości uda i podudzia tworzą kąt 110° - 115°.
Staw skokowy: W porównaniu z długością kończyny bardzo długi, jego długość wynosi około 2,5/10 wysokości w kłębie. Kąt między podudziem a śródstopiem wynosi 140° - 145°.
Śródstopie: Mocne i suche, prawie cylindryczne, idealnie proste i równolegle ustawione wobec siebie, ich długośę wynosi około ¼ wysokości w kłębie; "wilcze pazury" usuwane.
Łapy: Mniejsze od przednich, okrągłe z bardzo zwartymi palcami. Poduszki suche, twarde i pigmentowane. Pazury mocne, zagięte, ciemne.

CHODY: Charakterystyczna cecha rasy. W stępie, ruch "koci" jak kroki lwa, powolny przypominający niedźwiedzi. Kłus charakteryzuje się mocnym napę-dem tylnych kończyn i długim wykrokiem kończyn przednich. Pies rzadko galopuje, zazwyczaj porusza się stępem lub kłusem. Inochód jest tolerowany.

SKÓRA: Gruba, obfita i luźna na całym ciele, szczególnie na głowie, gdzie tworzy liczne fałdy i zmarszczki, i na spodniej części szyi gdzie tworzy podwójne podgardle.

SZATA:

WŁOS: Krótki, szorstki i twardy, gęsty, wszędzie tej samej długości, jednolicie gładki, cienki i długości nie większej niż 1,5 cm. Nie może wykazywać tendencji do tworzenia się frędzli.

UMASZCZENIE: Kolory preferowane: szary, ołowiano-szary i czarny, ale także brązowy, płowy i intensywnie płowy (czerwień jelenia), czasami występują małe, białe znaczenia na piersi i końcach palców. Wszystkie te kolory mogą być pręgowane; dopuszczalne jest umaszczenie orzechowe, gołębie (jasnoszare) i izabelowate.

WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: Psy 65-75 cm, Suki 60-68 cm.
Masa ciała: Psy 60-70 kg, Suki 50-60 kg.

WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

POWAŻNE WADY: Wyraźny przodozgryz; wysoko noszony ogon, wysokość mniejsza lub większa od wymaganej.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
. Tyłozgryz.
. Wyraźnie zbieżne lub rozbieżne linie czaszki i kufy.
. Grzbiet nosa wypukły, wklęsły lub orli (rzymski nos).
. Całkowicie odpigmentowany nos.
. Zez rozbieżny; całkowicie niedopigmentowane powieki; zez zbieżny.
. Brak zmarszczek, fałd i podgardla.
. Brak ogona, zarówno naturalny jak i w wyniku kopiowania.
. Rozległe białe znaczenia; białe znaczenia na głowie.

UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie

źródło